Burn-out

Ballast opruimen

Er wordt van ons zeer veel gevraagd, waardoor het soms letterlijk teveel wordt. Het begint onschuldig, wat vermoeid raken, sneller geprikkeld, het overzicht langzaam verliezen. En dan opeens slaat de paniek toe en grijpt het je letterlijk naar de keel. Te lang is er in het rood gefunctioneerd. De juiste hulp en aandacht is nodig om weer te ‘ontwarren’ en ‘onthaasten’. Wij maken in onze benadering gebruik van zowel gesprek als aanraking. Hierdoor verloopt het ‘ontwarren’ en ‘onthaasten’ gemakkelijker. Het is niet alleen ons hoofd wat op slot is geraakt maar ook ons lijf. Vooral het gevoel voor ruimte zijn we kwijtgeraakt. Door ons hoofd bij te praten in gesprek en ons lijf bij te praten met aanraken, wordt het duidelijk wat er mis is gegaan. Dit biedt inzicht op zowel mentaal als fysiek vlak. Er ontstaat weer overzicht in ons hoofd en ons lijf laat spanning los. Zo vinden we onze benodigde rust en ruimte terug.

Burn-out, het grote gevaar!

Het lijkt wel oorlog; in onze omgeving zien we de ene na de andere sneuvelen. We gaan niet dood maar voelen ons dood(moe). Burn-out heet dit fenomeen. Helemaal niet meer verder kunnen. We kunnen letterlijk niet meer opstaan om aan de dag te beginnen. Constant zijn we moe, we slapen vrijwel niet meer. Hele dagen zouden we kunnen huilen, vaak hebben we barstende hoofdpijn en een constant schuldgevoel. Hetzelfde basisscenario keert telkens terug. Gedreven door perfectionisme kunnen we niet meer of onvoldoende luisteren naar de signalen van ons lichaam. We voelen ons moe, uitgeput zelfs, maar blijven doorgaan. Opgeven is voor losers is ons motto. Zelfs als we echt niet meer verder kunnen, gaan we toch door. Tot we op een ochtend niet meer kunnen opstaan. En we wel móéten thuisblijven. Vaak ligt er van alles aan ten grondslag zoals moeilijke relaties en werkdruk die ons leven zwaar maken. Dit zijn alleen indirecte oorzaken waardoor wij dreigen uit te vallen. De ware reden ligt in ons perfectionisme. Hierdoor kunnen we niet meer op een evenwichtige manier omgaan met de druk die we ervaren. We kunnen niet meer loslaten en daarmee ook niet meer ontspannen. En uiteindelijk gaan we, soms snel, soms na jaren, onderuit.

Lees hier het verhaal van Jan Smit.

Lees hier het verhaal van Robin Goudsblom.

Lees hier het verhaal van Melvin Pennings.

Terug